بررسی انواع سبک های شعر در زبان فارسی

شعر، سخنی ادبیست که بیان کننده عواطف و تخیل گوینده است.
اشتراک گذاری:
لینک کوتاه
تصویر بررسی انواع سبک های شعر در زبان فارسی

به گزارش خبرنگاران گروه فرهنگ؛ هنر و رسانه گزارش خبر، شعر، سخنی ادبیست که بیان کننده عواطف و تخیل گوینده است. وبا عناصری ازقبیل: وزن،قافیه،و تصویر ساخته میشود. همچنین شعر، "سخنی زیبا و خوشایند است که قابل عمل کردن نیست."

انواع شعر

شعر آزاد:

۱- شعر نیمایی
۲-شعرسپید(شعر آهنگین)
...

۱- شعری که هرنوع موسیقی، اعم از عروضی یا غیر آنرا داشته باشد (عروض : ازدانشهای ادبیست که درآن، ازشناخت وزن شعر وسنجش آن برمبنای پایه های عروضی بحث میشود.)

۲-شعری‌که فاقد وزن عروضیست اما از نوعی آهنگ برخوردار است.

۳- شعر حماسی(رزمی) شعری که به شرح دلاوری ها و پهلوانیها می پردازد.


شعر عروضی:

شعریست که برمبنای وزن عروضی ساخته شده باشد.

شعر سپید:

شعری که معمولا بدون وزن وقافیه که درآن عناصر دیگرشعری، به ویژه تصویر، نقش اساسی دارد(شعرآزاد)

شعر غنایی:

شعریست که بیان کننده حالات عاطفی وبه ویژه عشق است.(بزمی)

شعر کلاسیک (سنتی):

شعری که درقالبهای شعرقدیم سروده شده است.

شعرمنثور:

سخنی دارای عناصرشعری که درآن وزن و قافیه، وجود ندارد.

شعرنو:

شعر آزاد
شعر نیمایی
(شعرنیمایی، آهنگین یا سپید)

شعرنیمایی، شعریست که وزن عروضی دارد اما طول مصراع ها درآن، باهم برابری نکرده و نگاه و بینش شاعرانه نیز درآن، جنبه عینی دارد.

غزل(عاشقانه):

شعریست که معمولا مرکب از۷ الی۱۲‌بیت هموزن وهم قافیه که بیت اول مصرع است.

شعر هجائی( سیلابی):

شعریست که مبنای وزن درآن،تعداد هجاها ومصراع هاست. (مصراع یعنی هریک از دونیمه یک بیت.)

مصرع ،یعنی‌ویژگی بیتی که هردو مصراع آن، دارای قافیه باشد. (مانند غزل و قصیده)


سیلاب (هجا):

واحد صوتیست که از ترکیب یک واکه،با یک یا چند همخوان بوجود میآید.